Transcription
Rhoon, 24 november 1989
Beste Feke,
Het Heren-diner op 18 november 1989 te jouwen huize ter ere van HJ's 50ste verjaardag vond ik een buitengewone geste om méér dan één reden. Ten eerste: je bevestigt ten opzichte van HJ op een bijzondere manier de plaats, die hij in het leven van jou en de jouwen inneemt. Ten tweede: een cadeau, waar je geen papier om heen kunt pakken, is van een hogere orde dan de cadeau's, die simpelweg in winkels gekocht worden. Ten derde: een cadeau, als het onderhavige, waar bij ik als bijbal uitverkoren ben om te mogen genieten van de culinaire prestaties van Mieke en jouzelf, verdienen mijn allerhoogste voorkeur.
" Les hommes trouvent que la chose la plus serieuse de leur existence, c'est jouir' (Flaubert)
Ik kan mij indenken, dat het plan om dit diner te geven, misschien wel een jaar geleden is beraamd. Dan volgt een maandenlange voorbereiding: Hoeveel mensen zullen we vragen en wie? Weken wordt er over het menu gedelibreerd. De gangen moeten met de wijnen onderling goed afgestemd zijn op elkaar. Dan het gezamenlijke cadeau. Verrek, die vent betaalt niet zijn bijdrage !
En dan de tafelschikking en het dekken van de tafel zelf. (zag er prachtig uit)
Het vereist een grondige voorbereiding alvorens het moment is aangebroken is, dat de gasten zich één voor één aandienen.
De gastheer en -vrouw mogen veinzen, dat het een nauwelijks serieuze voorbereiding vergde, maar ik weet wel beter.
Dan is het moment aangebroken, dat het genieten gaat beginnen:
Ik weet dat ik namens allen spreek, als ik zeg, dat er door een ieder buitengewoon genoten werd. Dat kon je aan de gezichten aflezen.
Het duidelijkst kwam tot uiting op het gezicht van HJ en van vader Kees, wat ook de bedoeling was.
"Once more: Thanks for having me," Aadje
P.S.
Ik heb trouwens weinig avonden in mijn leven meegemaakt, waar de bediening zoveel door de gasten gezoend werd, als op de avond van de 18de j.l.
