Transcription
27 april 1987
Beste Vader,
vandaag is het de verjaardag van onze kroonprins, een autoriteit "in statu nascendi !" Het fenomeen "autoriteit" wordt door mij niet betwist. In ieder gecompliceerde cultuur vindt men de piramidale opbouw met de "Number One" aan de top.
We praten nu over besluitvorming en delegatie van besluitvorming.Ook ik werk het liefst met de korst mogelijke communicatielijnen.
Maar een zeer interssant -en ook het moeilijkste probleem is de kwaliteit van de autoriteit en de daarbij behorende kwaliteit van de selectieprocedure. Wanneer de kwaliteit van de autoriteit onomstreden is, dan heeft men een "STRONG LEADER" met strong followers (ter illustratie: Jezus van Nazareth en Tito, President van Joegoslavië). Maar wanneer de autoriteit wordt opgelegd, omdat de kwaliteit wel omstreden is, dan is het werken in een organisatie een energieverslindend laveren tussen Scylla en Charybdis. Overigens de ontmoeting met een autoriteit , waarmee je niet de "day to day affairs" bespreekt is een "Non Event!:
Ik heb laatst op éën avond de hand gegeven aan onze Minister van Buitenlandse Zaken Hans van de broek, aan de CDA voorman Bert de Vries, aan de oud CDA Werkgeversvoorzitter Chris van Veen (1922-2009) en "last but not least" Mahmoud Rabbani (1934-2002; hon. consul v. Koeweit en Jordanië).
Aan gezien wij allen voor elkaar "Ships that pass in the night" waren, heb ik in tegenstelling tot hetgeen je in je brief beweerde, er maar geen gewag van gemaakt.
Ik zoek begrip en snelle besluitvorming. Waar kan je die het beste vinden, dan bij de hoogste man, die je belet geeft.
Plato ( ca 427 v.Chr- ca 347 v.Chr) heeft zijn hele leven erover nagedacht wie het best gekwalificeerd zou zijn om "de STAAT" te besturen. Zijn oplossing was de filosoof-Regeerder. Om dit soort mensen op te leiden stichtte hij een eigen academie.
Wat een mens tot leider bestempelt zijn de interne -als wel de externe omstandigheden. Het geluk is de derde omstandigheid, die de eerste twee genoemde omstandigheden op elkaar doet aansluiten.
Ikzelf heb weinig superieuren meegemaakt in wie ik mijn volstrekte meerdere erkende. Ik matig mij zelfs de mening aan dat ik in een aantal gevallen, via het conflict-model, doorse visie van de "autoriteit" te weerstreven, de organisatie een dienst bewezen heb,
Niemand zal (maar ook KAN) je hiervoor erkentelijk zijn, want autoriteiten zijn slechts zelden "good loosers". Aadje
