Transcription
Monseigneur Bisschop Philippe Bär
p/a Monastaire Benedictine
Chevetogne
Amsterdam, 29 augustis 2009
Beste Ronald,
een week of zo geleden ontving ik een brief van het Bisdom Rotterdam, waarin stond dat op 26 juli j.l. het vijftig jaar geleden was dat je tot priester werd gewijd. Mede uit naam van Vera, feliciteer ik je met dit jubileum.
Enige tijd geleden gaf Het bedrijf SHELL jaarlijks een boekje uit waarin een bepaald thema werd behandeld. In 1990 was het thema "getallen." Ik heb het hoofdstuk over de historische verhandeling over het verschijnsel "jubileum" voor je gekopieerd.
We zijn zeer vereerd met de uitnodiging op 19 september a.s. voor de eucharistieviering t.g.v. je gouden priesterjubileum en we hebben de uitnodiging aangenomen. Ik verheug mij erop om je daar "in persona" geluk te wensen en je daar in goede gezondheid aan te treffen. Ik over een man, die vroeg: "Het enige in het leven dat ik zou willen weten is, de plek waar ik zal sterven? En daarop zei hij: "Naar die plek ga ik 'never' nooit naar toe !"Wat een ellende roept deze persoon over zich af. Als zijn familieleden, (i.e. kinderen, kindskinderen etc.), vrienden en kennissen zullen overlijden en hij heeft onsterfelijkheid voor zichzelf weten te regelen.
Deze anekdote schrijf ik je met de gedachte dat met het ouder worden de uren in je leven, die nog je toegemeten worden, schaarser worden. Iets dat schaarser wordt, wordt ook kostbaarder. Tijd voor ons stervelingen is gelimiteerd i.t.t. eenn onsterfelijke entiteit.
Bij deze brief sluit ik in de enveloppe kopiëen van een knipsels over het Leviticus 25: 23 en de in deze brief voornoemde kopie uit het SHELL journaal over het Jubel Jaar. Met zorg heb ik deze bijlagen voor je uitgezocht, omdat ik meen dat die bij je belangstelling aansluiten. Echter, daar leg ik wel beslag mee op je kostbare uren, die jou nog gegeven zijn. De beslissing is aan jou of je die al of niet wilt lezen.
Mijn verontschuldiging voor de doorhalingen en verbeteringen. Ik schrijf dit epistel tussende bedrijven door niet in een ivoren toren. Anders gezeegd, ,ijn gedachten gang wordt enkele malen onderbroken.
Veel groeten, Aad Dirkzwager
Bijlage:
Het boek Leviticus; tekst pagina uit een oude bijbel
(Lev. 25:23) In elk Jubel jaar was men door de wet gedwongen de sociale orde ge herstellen. Overigens is de practische betekenis ervan vermoedelijk slechts gering geweest.
Een jubeljaar werd aangekondigd door op een hoorn ge blazen.
"Dan moet ge op de tiende dag van de zevende maand bazuingeschal doen klinken; en op verzoendag moet ge door heel uw land bazuin laten schallen. Zo moet gij het vijftigste jaar heiligen." ( Lev. 25:9-10).
De hoorn waarop geblazen werd, was oorspronkelijk een ramshoorn, in het Hebreeuws een "jobel' genoemd
Het vijftigste jaar heette dus een jobêl-jaar. In de middeleeuwse Latijn bijbel, de zogenaamde Vulgata, was het Hebreeuwse jobêl vertaald als Jubilaeus.
excerpt
In het oude testament staat nauwkeurig omschreven wat een jubileum is.
Men moet dan het Boek Leviticus opslaan, hoofdstuk 25, vers 8 tot 25. Hierin staat minutieus uitgelegd war eenjubileum, of beter gezegd een jubeljaar in houdt.
Volgens de wet van Mozes is het doel van het jubileum het scheppen van de orde op sociaal gebied. De wet bepaalt dat in het jubeljaar de velden onbebouwd dienen te blijven, dat lijfeigenen hun vrijheid verkrijgen en dat onroerend goed aan de oorspronkelijke eigenaar moet worden teruggegeven, (tenzij het een huis betreft in een ommuurde stad, die buiten het ebied van de levieten ligt).
Het zijn ingewikkelde bepalingen, maar het zal duidelijk zijn dat deze wet ervoor zorgde dat de verkoopwaarde van slaven of land in belangrijke mate bepals werd door het aantal jaren dat nog restte tot de aanvang van een jubeljaar. Grond kon volgens deze regeling nooit definitief van eigenaar veranderen.
"Ook moogt ge de grond niet voorgoed verkopen, want de grond behoort
Mij; gij zijt slechts vreemdelingen en gasten bij Mij."
