Transcription
Amsterdam, 19 augustus 2005
Beste ouders in 'sHHK,
Dit is mijn eerste brief, die ik schrijf, nadat ik de 65 jarige leeftijd heb bereikt. Om je eerlijk te zeggen, dat ik deze leeftijd bereikt heb is eerder wonderbaarlijk voor mijn familieleden en kennissen, zeg maar "mede tijdgenoten", dan voor mijzelf. Je behoeft voor het blijven leven geen extra inspanning te leveren. .Mijn ademhalen was niet doelbewust gericht op het feit om de 65 jarige leeftijd te bereiken.
Is iets wat zich automatisch voltrekt een prestatie?
Wie ik wel lof toezwaai zijn jullie, die mij begeleid hebben opdat ik mij in deze complexe wereld kon handhaven.
Wie ik wel erkentelijk ben is Vera, die een dag lang bij de chirurg Prof.Gouma erop aandrong mij te opereren, terwijl ik buitenkennis op de "intensive care" lag en mijn toestand met de uur verslechterde. Ook dankzij de moderne medische operatie technieken, leef ik nog.
Er is veel om dankbaar voor te zijn en niet in de laatste plaats jullie rol in mijn leven.
Wat een geweldige ontvangst in sHHK viel ons ten deel woensdag (17 augustus) j.l.
Champagne, taart Zeeuwse bolussen, handen met goede kaarten 's-middags bij het bridgespel en 's-avonds de gebakken tongen.
Ik vond het cadeau: "De madelieven van van Dam van Isselt" het mooiste cadeau, dat jullie mij konden geven. Nog eens zwart op wit heel hartelijk dank daarvoor en een dikke zoen voor moeder. Het schilderijtje heeft een vaste plaats in de zitkamer.
Als jullie de van Dam van Isselt te veel missen, kijk dan maar naar de foto van de madelieven, die ik in april 2005 maakte van dit ondergewaardeerde bloempje in Artis.
Veel liefs en groeten van Ver en mij, Aadje
