Transcription
Bandoeng, 11 September, 1945
Annanslaan 23
Lief van mij,
Gisteren kwam je eerste brief van 6 sept.!! Heel veel dank. Een kus als dank, Bertie. Hopelijk is het nu wat beter bij jullie. Wij zitten hier maar werkeloos en kunnen niet naar jullie toesnellen..Vandaag kwamen hier de Holl.ders en Engelschen die dezer dagen zijn aangekomen o.a. Tufyl van Serooskerken. Vanavond gaan door naar jullie en hoop ik dat ze deze brief medenemen. Ingegesloten, bijgaand nog fl.50,- (gulden). Heb je die fl.250,- al gekregen, die ik eeder stuurde ? Is achteraf gezien heel verstandig van je om in Banjoebiroe te blijven. 't Is hier buiten ook niet veel, alleen de ziekenhuizen zijn door onze menschen overgenomen.
Ik hoorde dat de landingen nog wel 4 weken kunnen uitblijven. Wij hebben nu ook goed eten. De lafaards doen nu alles om het goed te maken. Vanochtend ben ik voor het eerst Bandoeng in geweest. 't Is erg rustig. Ik blijf hier maar in 't kamp. Geen ambities om veel te zien. Alleen verlang ik naar jou en dr jongens. Er zijn hier een 100 tal jongens uit de jongenskampen. Allemaal , die hun vaders hier hebben. Wat een verademing weer eens kinderen te zien na 3 jaar van vieze kerels !
Zeg, je zult het goed krijgen, Bert. Ik zal m'n schouders er eens evenn onderzetten. Om te beginnen ben ik van plan om met een boel geld van Wattie eerst eens ergens in Canada naar de wintersport te gaan en met veel melk en zon en rust jou en de kinderen eens eventjes op te knappen. Ik ben zoo fit als wat en je zal eens zien wat ik presteer. Daarna kunnen wewel zien of we hier nog terug komen.
Inderdaad is het een heel goed idee dat je naar Malang gaat, als je moet kiezen. Dan kom ik daar wel. In elk geval heb ik al contact gehad met Daniëls, die mij vroeg of ik naar Malang kwam.
Wat een heerlijke maaltijd had je op de dag van mijn brief ! Wij hebben op Ambon ook zoo een tekort aan voedsel gehad. Precies nu een jaar geleden, dus Sept. '44 kwam ik weer op S'baya terug. Ik schreef je reeds dat dat transport naar Ambon met 4000man, waarvan ongeveer Engelschen, catostrofaal is geworden: 2.200 overleden.Hoe ik er doorgerold ben is een verhaal op zichzelf, dat ik je well eens zal doen.
Ik nen tot m'n groot geluk onmiddelijk (in) het hospitaal te Batavia gekomen, zoodat ik niet meer opnieuw ben afgevoerd, wat met de meesten weer het geval was richting Thailand ! Wat er naar die streken is afgevoerd, is ook heel erg en daar komt niet veel van terecht. Stel je voor nog maar 4000 krijgsgevangenen op Java en wat een bof om daar bij te horen.
Ambon werd het laatste half jaar heel erg gebombardeerd. Soms lagen we heele nachten op de grond en de bommen vlogen om je ooren. Op het laatst werd de heele stad Ambon in de tijd van een 1/2 uur weggevaagd.
Ik heb dus de Amerikanen meer gezien dan mij lief is!
De reis terug per boot is het meest weerzinwekkende geweest, wat ik in m'n leven heb meegemaakt, maar ik ben van dit alles geheel hersteld.
De laatste maand in Batavia zat ik het "sterke mannen" corvee voor het fourageren der vrouwenkampen. Ik dacht dat ik daar Liane gezien heb; weet niet zeker. Jan Bientjes dacht het ook. Hier is een chronologische opgave van mijn kampen:
25/7 '42 Kempatai Malang
27/7 naar 10 de bat.
5/2 '43 naar Batavia
12/4 '43 jaarmarkt S'baya
1/5 '43. aankomst Ceram (Amahei)
18/10 '43 naar HAROEKOE
28/12 '43 naar Liang (Ambon)
6/8. '44. vertrek uit Ambon
4/9 '44 aankomst S'baya
5/9 '44 Ziekenhuis Mater Wolowsy
23/4. '45 Ziekenhuis opgeheven; naar Xde bat te Batavia
28/7 '45 naar Landsopvoeding gesticht te Bandoeng
27/8 '45 naar Ananaslaan 23
Zoo nu weet je waar ik zat ! Zeg, voel je d'r wat voor om met z'n vieren in een heel rustig winteroord te gaan zitten? Ik ben in eens dol over Canada. Zoo maar, nog niet in Europa, want daar is nog van alles te kort.Zeg, (over) die benen hoef je je niet ongerust over te maken. Gaat vlug over. Had ik ook toen ij van de boot afkwam.
Nu, Bertie, schrijf me nog eens gauw. Het is zoo heerlijk een krabbel van je te krijgen. We zijn dat niet zoo gewend geweest.Ik heb die 3 jaar altijd vurig gewenscht dat ik je nog eens terug zou zien en 't is ne werkelijk. Daar ben ik zoo dankbaar voor. Zeg tegen de jongens dat ik er gauw ben. Herinnert Arie mij nog? Aatje zeker niet, die was nog zoo klein. Zeg aan Arie dat pappie het reuze lief vond dat hij de pisang deelde.
Wat een taak, Bertie, om die tijd voor de jongens te zorgen ! Ik vind het zoo ontzettend dat ze jullie dit hebben aangedaan. Maar we zullen ze krijgen ! Nu, ik schrijf gauw weer. Ik heb hier een paar goeie kamergenoten.Een is met een Engelsch meisje gehuwd, dat ook op xxx zat. Winifred XX XXXX
Nu, Bert, een kus van Ab. ok de jongens gegroet.
..Language
Dutch
