Transcription
Amsterdam , 19 augustus 2014
Lieve Ank en beste Hans,
Ik hoop dat jullie verontrusting over kleindochter Cecilie's gezondheid is afgenomen of liever gezegd: helemaal voorbij, omdat dit verdrietiger is dan een falende gezondheid van zo'n klein hulpeloos mensje in een ziekenhuis. Het krijgen van kinderen en kleinkinderen schept vreugde en zorgen in ons leven. Een zorgeloos bestaan is de mens niet gegeven. Volwassen zijn, is beter kunnen omgaan met zorgen. Ik kan me voorstellen dat jullie mij zouden onderbreken als ik deze stelling ter sprake zou brengen: "Hebben jullie dan zorgen?" Ik zou antwoorden: "Zijn jullie mij voor volwassen dan?" Wie veel zorgen had en die niet kon behappen was Carl Joseph von Trotta. De auteur Joseph Roth heeft in zijn boek "Radetzkymars" langdradig en larmoyant het karakter van de kleinzoon van de held van Solferino beschreven. Op bladzijde 372 van het boek, vlak voor het einde, stierf C.J. een heldhaftige dood en dat was het einde van het geslacht Von Trottas, aangezien hij te trots was om voor de wens van zijn vrouw te buigen om een erfgenaam te krijgen. Nee, dan hebben jullie Lodewijk en Emily Trotterlen de Cariiferie van Nergal, een afgang zoals die van het geslacht Von Trottas, bespaard!
Bijschrift :
De Slag bij Solferino vond plaats op 24 juni 1859 en resulteerde in de overwinning van de alliantie van het Franse leger onder Napoleon III en het Sardijnse leger onder Victor Emmanuel II (samen bekend als de Frans-Sardinische Alliantie) op het Oostenrijkse leger onder commando van keizer Frans Jozef I. Meer dan 200.000 soldaten vochten in deze belangrijke slag, de grootste sinds de Slag bij Leipzig uit 1813. Er waren ongeveer 100.000 man Oostenrijkse troepen en een gecombineerd totaal van 118.600 man Franse en Piedmontese-Sardijnse troepen. Na deze slag onthield de Oostenrijkse keizer zich van het directe commando over het leger. De Slag bij Solferino was een beslissende slag in de Tweede Italiaanse Onafhankelijkheidsoorlog, een cruciale stap in de Italiaanse Risorgimento, de eenwording van Italië. De geo-politieke context voor de oorlog was de nationalistische strijd voor eenwording van Italië, lang verdeeld tussen Frankrijk, Oostenrijk, Spanje en de Pauselijke Staat. De veldslag vond plaats in de buurt van het dorp Solferino dat tussen Milaan en Verona ligt ten zuiden van het Gardameer. De slag was een buitengewoon gruwelijke: hij duurde meer dan negen uur en resulteerde in meer dan 3.000 gedode Oostenrijkse soldaten, 10.807 gewonden en 8.638 vermisten of gevangenen. De alliantie van Frankrijk en Sardinië telde in totaal 2.492 gedode soldaten, 15.512 gewonden en 2.922 gevangenen of vermisten. Verslagen van gewonde of stervende soldaten die werden neergeschoten of gespiest met een bajonet aan beide zijden droeg nog bij aan de gruwelijkheden. Uiteindelijk waren de Oostenrijkers gedwongen hun positie op te geven, en het Frans-Italiaanse leger behaalde een tactische, doch kostbare overwinning. De Oostenrijkse nederlaag wordt algemeen toegeschreven aan het geringe tactische inzicht van de - nog jonge - Oostenrijkse keizer. Deze slag zou een langetermijneffect hebben op het toekomstige gedrag van militaire acties. Jean-Henri Dunant, die het resultaat van de slag met eigen ogen zag, raakte door het verschrikkelijke lijden van soldaten die achterbleven op het slagveld gemotiveerd om een campagne op te zetten die uiteindelijk zou resulteren in het (eerste) Verdrag van Genève van 1864, de diverse daaropvolgende Geneefse Conventies en de oprichting van het Internationale Rode Kruis. De slag is tevens het uitgangspunt van de roman Radetzky Mars (1932) van de Oostenrijkse schrijver Joseph Roth.
