Transcription
Greenwich, 2 juli 1984
De school is in Rye.Wij wonen in Greenwich. In Rye zitten meer Nederlanders, dan in andere steden uit de buurt.
Dit papier komt van mijn buurman, die kennelijk vond dat ik de agenda voor onze kredietcommissie niet voor brieven moet gebruiken.
De school is erg Internationaal ingesteld. Zowat de helft is buitenlands, de andere helft is joods. Een enkele witte-"white" .....anglo saxon protestant komt er ook wel voor, maar dan moet hij uitblinken door zijn intelligentie.
Italiaanse namen zijn er ook. Het hoofd vertelde dat, tenminste een familie, kinderen door body-guards laat afzetten en ophalen. Maar die zijn dan ook allemaal lid van één grote familie.
Ik ben er in verzeild geraakt omdat de school een uitstekende reputatie heeft en omdat Lilianne (oudste zuster) peetmoeder van één van de kinderen van het hoofd is (Pierson genaamd !)
Zij, en mijn ouders, , kennen Pierson uit Athene, waar hij indertijd de Amerikaanse school leidde.
Er wordt hier (in RYE) niet gehockeyed, wel voetbal, uiteraard "football," basketbal, ijshockey, hockey voor meisjes, Lacross (ooit van gehoord? In Engeland spelen zij het ook) en dan wordt, schijn het, van school geregeld) Voor ijshockey hebben ze een eigen ijsbaan, in de zomer als tennishal dienst doet
School gaat goed , hoewel de jongste twee in feite dezelfde klasse doen als vorig jaar. De taal goed leren schrijven is natuurlijk een eerste vereiste. Ondertussen wordt er wel veel aangepast in de andere vakken en schuiven zij daar constant verder. Je bent al wel in één klas ingedeeld, maar ieder heeft een eigen programma en heeft dan in veranderde samenstelling les. Niet veel vakken, maar wel diep en het gaat zo sneller.
Wij zijn doende om lid te worden van een "beach club": tennis/ zwemmen/surfen/zeilen en 's winters"paddle-tennis (als tennis, maar op een veel kleinere houten baan in een kooi, waar je in de
....... van het jaar nog spelen kunt. De trein rijdt weer na 1.15 uur !
Het bankwerk is een "mixed bag". Voor ons als kantoor kan er ongelofelijk veel bereikt worden. Specialisatie op agri-gebied lijkt een goede greep te zijn. Voor mijzelf zijn er een aantal moeilijkere kanten. Door een samenloop van persoonlijkheden, werkwijzen en organisatie ben ik weer eens in een redelijke hevige strijd verwikkeld. Overigens kan ik het met mijn baas/collega uitstekend vinden. Ware dat niet zo, dan zou Sonia niet het (Neder-) land uitgekomen zijn. Dit lijkt mij een goede eindnoot. De trein schudt te veel en gaat zo ondergronds Manhattan in. Nog 10 minuten, dan zijn wij er. Veel liefs, ook aan Vera, ook van Sonia, Willem
