Transcription
A.Dirkzwager
Oude Rijksweg 27
4472 AD 's-Heer Hendrikskinderen.
Klosters, 5 januari 1983
Beste Aad,
Hierbij een aantal foto's, gemaakt tijdens de afgelopen dagen. Zij kunnen er zelf wel de verhalen bij vertellen.
De weken die wij hier waren heeft mij o.a. aan het denken gezet over mijn eigen jeugd en dan wel op hun leeftijd. Die periode kan ik mij nog goed herinneren.
In de 4de klas lagere school zittende, verhuisden wij van Schiedam naar Voorburg. Mijn vader was door zijn handel en wandel failliet gegaan en zijn ongetrouwde broer Maarten kocht voor zijn broer Arij, die hij nooit meer wilde zien, eenhuis en heeft hem een levenslang pensioen gre school egeven van Nlg 275 per maand. Ik probeer terug te denken aan die 2 jaar lagere school daar Voorburg en wat dan opvalt is dat er geen kwestie was van "to keep uo with the Jones." Weinig afleiding en net als Floris, de eerste interesse voor de meisjes in de klas.
In de 6de klas wisten zij mij voor Nlg 10,- per jaar jeugdlid van HVV/HCC te maken en met Kerstmis. Op de 2de -of 3de Kerstdag werd het hele gezin met een soort taxi voor een avond naar Oom Leen en Tante Sophie vervoerd en aldaar in hun huis aan de Laan van Meerdervoort overladen te worden met pakjes. Nu denk ik dat het toch iets had van een Leger des Heils onthaal.
Oom Leen 12.5 jaar secretaris van HCC/HVV en had een een voorname positie in de Nederlandse Voetbalbond. Twee Zondagen heeft oom Leen zijn, altijd naar jenever stinkende, chauffeur Jan naar ons huis in Voorburg gestuurd om mij met de (Belgische Roll Royce) Minerva op te halen voor een voetbalwedstrijd van het Nederlands elftal in Amsterdam. Van het lid zijn van HCC/HVV heb ik het contact met de "upper middle class" kunnen bestendigen. Hetgeen jullie in de studenten tijd deden.
Het schijnt een beetje "high brow" te zijn, maar het was wel nuttig, want, het gezin was onder aanvoering van mijn broer Janus, wel geneigd te verpauperen. Mijn zuster Suzan redde al een heleboel door met een arts te trouwen, hetgeen in die jaren voor de oorlog altijd als een heel goede match werd beschouwd.
Er moet natuurlijk nog veel meer geanalyseerd worden, zoals mijn middelbare schooljaren te Leiden en mijn volledige disinteresse
in de schoolse leerstof, pubertijd en ouders die alleen maar verstrikt raakten in hun eigen problemen.
Dat je moeder (op haar 17de; ADD) later, toen ik 19 jaar was, het prettig vond om met mij te schaatsen op de ijsbaan te Voorburg , heeft zij eigenlijk voor alles wat niet verkeerd ging, gezorgd.
Dit is echter een verhaal apart, waar ik op terugkom!
Welk een enorm verschil in aandacht en begeleiding van de kinderen van vandaag met die van mijn generatie.Natuurlijk speelt bij jullie de wens dat je de kinderen wilt opvoeden met ongeveer dezelfde maatstaven van jullie vrienden.
Bij mijn ouders is dat niet gelukt en daar ben ik achteraf en eigenlijk ook toentertijd niet ongelukkig mee. Je gaat dan wel jezelf de"self made man" voelen. Dit laatste is echter ook weer niet zo. Iedereen wordt naast zij geërfde eigenschappen, toch door zijn omgeving gevormd. Zonder Oom Karel Dammerman, de hortulanus van Buitenzorg, zonder J.C. Cöster op Oost Java en natuurlijk zonder je moeder was het ook anders gegaan in mijn leven.
Een conclusie is niet te trekken. Als ik zie welk een voorsprong jullie kinderen hebben op die van mijn generatie, dan moeten zij met groot pakket opvoeding in deze maatschappij komen. De competitie maakt dat ook noodzakelijk. De informatie door de televisie en de contacten met ouders maken dit ook mogelijk.
Over 10 à 15 jaar zal alles wel duidelijk zijn. In elk geval, en dat heb ik al geschreven, ben ik onder de indruk van de knapen. Een kleine controle deed mij eigenlijk wel twijfelen aan het te veel aan informatie. Zij wisten n.l. niets meer van hun bezoek aan de expositie van de de schilderJohan Jongkind in het Dordrecht Museum. Eigenlijk dezelfde ervaring, die wij met jou, Willem en Ary hadden m.b.t. het doorbrengen van schoolvakanties in het buitenland.
Hoewel ik het een heel goede zaak vind om Floris zijn perfecte Engelse taal te laten bijhouden. Moeder is op 7 januari gisterenavond met vele verhalen over haar reis hier aangekomen. Vanmorgen belde Hupkes ons op in onze diepe slaap. Vader
