Transcription
Ik ben een tuinman, niets dan dat,
met aarde en met mest bespat,
ik buig mij neer ik richt mij op,
ik klem de schoffel en de schop.
Ik wied, ik volg mijn diepste wet
als ik de naakte zaailing zet;
Ik richt mij op en buig mij neer.
een tuinman ben ik en niets meer.
Ga ik met donker stram naar huis,
de pijn spaart schouderblad noch kruis.
Ik waak als ik nog rusten mag.
Mijn land, mijn land: het is kort dag.
Delft straks uw spa voor mij de wig,
vergeet waar ik geborgen lig.
Voorbij mijn moeite, nood en pijn
moet er een tuin van sterren `zijn.
Ida Gerhardt: Labor improbus
Lieve Moeder,
op 27 oktober 2009 bezochten we de begraafplaats in Kapelle
om vaders graf te bezoeken. De grafsteen was deze maand
geplaatst en die wilde we zien.Vader ligt op een prachtig
begraafplaats te midden van de van der Have's.
Ik heb er vrede mee, Aadje
