Transcription
Amsterdam, 12 nov. 2003
Lieve Els & Beste Herman (chirurg),
In het groot/breed maatschappelijk debat bij ons in de huiskamer tussen Vera en mij verdedigde ik dat satire fnuikend is voor het moeizaam opgebouwde respect. Ik zei nog: "In Nederland bestaat er geen satire over het Koninklijke Huis en over het vak van chirurgen ! Hoeveel goede werken hebben die twee instanties voor Nederland niet verricht ? Die ga je toch niet belachelijk maken !
Vera vindt dat satire een vorm van kritiek is, verpakt in een glimlach. Slachtoffers van satire betonen (of ze dat ook zijn, is nog maar de vraag.) zich in het algemeen een "een good sport" te zijn.
Satire is een vorm van negatieve reclame. Er vindt een uitvergroting van één facet plaats en dat wordt dan op de hak genomen.
Een voorbeeld: Ik ken een man, die dagelijks mensen uit de klauwen van "de man met de zeis redt", maar zonder mededogen het leven van een mol om zeep kan brengen. Floris en Reinoud moesten, op school in Engeland, om alles wat leeft te eerbiedigen, zingen: "All creatures great ans small, God made them all !".
Als de mollen de wereldheerschappij van de mensen overnemen, geef ik geen cent meer voor Herman's leven. De straf van de Mollen-rechtbank zou kunnen zijn, dat hij blind gemaakt zou kunnen worden , opdat hij nooit meer een molshoop ziet.
Ça suffit. Geen satire meer. Hoe smaakt mollen-vlees? Volgende keer graag antwoord ! Els de gevraagde foto's komen eraan.
Vera + Aadje
