Transcription
A. Dirkzwager
Oude rijksweg27
4472AD 'sHeer Hendrikskinderen
11Juli 1995
Lieve Vera & Aad,
Het weekend bij jullie heb ik genoten. De attentie die je als hoogst bejaarde (80 jaar ADD) van alle kanten krijgt, incasseer ik ongegeneerd. De maaltijden, de aanwezigheid van mensen, waarvan ik het gevoel hebt dat ze je mogen, de mooie interieurs en de perfecte logeerkamer. Veel dank dus.
Alleen thuis te zijn is voor een korte periode best prettig. Het tempo dat je zelf kan bepalen en te kunnen doen en laten waar je zin in hebt, zijn, zoals gezegd, zijn voor beide echtgenoten een goede 'trial period.' Waarbij ik aantekendat ik een opgewekte -en haar weg wetende vrouw te Klosters, aan de telefoon kreeg. Moedser nodigde mij zelfs uit om op de trein te stappen, Klosterwaarts. .
Nota bene, zij wil Donderdagavond terugreizen.
Het boek over C.C. Dutilh heb ik gelezen. Bewondering voor jonge mensen. Zij waren allemaal ongetrouwd. Leen Pot, die ik nog geregeld tegenkom, was er ook één, waarvan je aanvoelt dat het een groot man is.
Als ik mijzelf en al die mariniers in Surabaya in ongeveer in dezelfde omstandigheden projecteer, dan zijn jong getrouwden, met gezinnen, niet voor dit handwerk geschikt. Toen de Jap voet aan wal zette op Java, moesten 90%, waaronder ikzelf, naar moeders en kinderen. De goeden niet te na gesproken.
Een verschil was wel natuurlijk dat je in een omgeving leefde, welke sociaal gesproken, niet die van jezelf was.
Bij het lezen van Bakel's boek komt bij mij weer die haat tegen Duitsland op.
Wat een inzicht had Dutihl om in 1938 in het toenmalige nonchalante studenten leven dat artikel in Vxxx C.V. te schrijven!
Ik heb mij na 1946 niet meer in de achterliggende periode in Europa als wel in Azië willen verdiepen. Kennelijk lukt dat niet geheel.
Zo ook als wij op 24 augustus a.s. naar de Banjoe biroe reünie gaan.
Gegroet en nogmaals dank voor die goede herinnering
van afgelopen weekend. Vader.
