Transcription
Noordwijlk 10 maart 1997
Stellingen
"In het kader van maatregelen, die beogen de achterstandspositie van vrouwen en minderheden op te heffen, verdient het aanbeveling in het schaakspel de rol van koning en dame te wisselen en de zwarte pion de beginzet te gunnen." W.Struikman; Universiteit Utrecht
"De gemiddelde eigenaar van een 'Japanner' vindt zijn auto zo mooi, dat hij meestal niet verder kijkt dan de motorkap."
L.W.E. van Heurne; Rijksuniversiteit Limburg
"Natuurbeheer in Nederland gaat steeds meer tekenen vertonen van extensieve veehouderij." J. van Valkenburg; Rijksuniversiteit Leiden.
"Het verheffen van de ratio tot de hoogste norm is een vorm van geloof"
A.B. Smit; LU Wageningen
"Ironie is een genuanceerde versie van werkelijkheid."
J.S. Sobel; Rijksuniversiteit Groningen.
" Het stoppen van kinderbijslag is beter voor het milieu, dan de verhoging van de brandstofaccijns." F.C.Griepink; LU Wageningen
(Zomaar, omdat dat deze aardig zijn.)
Noordwijk, 10 maart 1997
lm,
wat een luxe om op maandagmorgen je een brief te mogen schrijven. Van de 100 Nederlander in de leeftijd tussen 15 jaar en 60 jaar werken er 42 niet. Voor een regering is dat een schrijnend gegeven, maar ook een gevolg van de gevoerde politiek. Ik wil hier niet verder op doorborduren.
Op dit tijdstip van de dag, op een zonnige, windstille dag is het een Godsgeschenk dat je leeft. Wil je van het leven ten volle genieten, dan moet je ook zeer bewustzijn van de tegenstelling van het leven, te weten: de Dood.
Na een goede vriend begraven te hebben, klinkt dit als een gemeenplaats voor je. De opmerking was bedoeld als een opmaat voor de miljoenen schelpen, die bij iedere vloed op het strand spoelen; lege schelpen. De schelpdieren zijn "ins blauen Hinein" (de zee) verdwenen en de schelpen zijn de "tombstones."
Ik neem aan, dat de afmeting van de schelp enigszins de lengte van het geleefde leven van het dier, dat er in huisde, aangeeft. Schrijnend is dan de vroegtijdige dood van al die kleine baby-schelpdiertjes, die nog zoveel van het leven te verwachten hadden.
Op de middelbare school werden we verblijd met lessen in de Duitse taal. Duits was makkelijk, maar hun tegenstreverige mentaliteit verdraaide vaak de begrippen, die voor ons kristal helder waren: Zee is zee en niet een meer. Zo ook is een meer een meer en geen zee. Om daar bedacht op te zijn moest je zinnen uit het boek "Schwere Wörter" uit je hoofd leren. Ik heb slechts één zin en wel de eerste zin onthouden: "Ein scheussliche Ungetum auf Meeresgrund", vertaald: Een verschrikkelijk monster op de zeebodem.
Denk je daar als schelp, met zo'n pantser, geen last van te hebben, maar nee hoor, er bestaat een door God geschapen schepsel, die schelpen doorboord. Het afschuwwekkende is dat ie het ook bij de kleintjes doet. Verder blijkt het monster ook geen onderscheid te maken naar de kleur van de schelp: Schelp is schelp. Zijn menu bestaat ieder dag uit Coquilles. Als de honger toeslaat is naastenliefde tegenstrijdig aan overleven. En toch constateer je vaak dat de penetratie gestoord is geworden; een interruptus. Door wat dan, is de volgende vraag? Door een wilde golfbeweging? Of door een ander zeemonster?
Tot welke gedachten een strandwandeling al niet leidt? AadjeDD
