Transcription
Rhoon, dinsdagochtend 10 oktober 1996
Het is een vredige morgen. Het huis is van mij. Vera is gaan golfen en het herfstweer buiten is van een kwaliteit alsof ik die besteld zou hebben: zacht van temperatuur en geen wind. Jij bent in Utrecht teruggekeerd in je tweede wereld vanuit je eerste wereld. In deze eerste wereld bevind je je altijd in het gezelschap van je ouders. Je bent dan weer het kind van je moeder, die onbewust haar kind naar haar beeld wil vormen. Op zo'n "break away" weekend, misschien niet het meest ideale, word je toch een beetje verzorgd in plaats van de dagelijkse routine om altijd maar voor anderen te zorgen.
De aanleiding om de reis te maken (het bezoeken van een ernstige zieke bevriende kennis) past zo bij de levens-opvatting van je moeder en van jou: Het belang van de ander gaat boven je eigen belang. Ik hoop maar dat de confrontatie met de zieke vriend van je ouders meeviel en dat het je voldoening heeft gegeven dat je het gedaan hebt. Was je moeder in goede doen? Als beetje een buitenstaander vind ik je moeder "good company."
Hoe verging het met mij? Allereerst heb ik ontdekt dat een, ogenschijnlijk niet voor de hand liggende combinatie, omelet
en zalmlasagne op één bord heel goed bij elkaar past.
Zou de perron afscheidsscènes een onderdeel zijn van een film (en misschien is het dat wel), dan was de tweede take (jargon) veel beter, minder larmoyant dan de eerste. Naar mijn mening, moet je het publiek niet al te aandoenlijke scènes voorschotelen. Zij, die het niet begrijpen, zullen het dan labelen met het etiket "Kitsch".
Donderdag werd ik, met gemengde gevoelens, eigenaar van een Suzuki; Japanse makelij. De POW ('prisoner' of war) van de Jap is een 'prisoner' of Suzuki (POS) geworden. De vergrote mobiliteit als ik geen POTJ (prisoner of Traffic Jams) word, is -of kan het een "joy for ever" zijn. Met de 'Nieuwe Schicht' kon ik onmiddellijk mijn computer-monitor in Noord-Rotterdam ophalen en konden we een beetje aan elkaar wennen.
Vera spreekt haar afschuw uit bij het idee alleen al, dat we erop aangekeken worden om in een Suzuki te rijden. Zij prefereert een oude Volvo , Alfa of een Volswagen-Golf. Zij draait nog wel bij netzo als haar kennismaking met Kweeperen.
Donderdag met de oude 'crew' van het kantoor van de Generale Bank op het Weena in de Pijp, (Gaffelstraat Rotterdam) gegeten en de verhalen aangehoord over de kilheid van de huidige werkplekken en de 'jungle' wetten, die er heersen. Op zo'n avond met "de ouwe getrouwen om je heen, is het "moeilijk bescheiden te blijven, als je zo goed bent als ik." Gelukkig was het eten tegen 20.30 uur ten einde, daar ik sedert verleden week donderdag een antibiotica-kuur onderga en die mij een beetje op eieren doet lopen.
Zaterdag zijn we met mijn moeder, die we in Rotterdam op het station oppikten (ik pik daar graag bijzondere mensen op) om met haar naar Amsterdam te gaan. We hebben haar daar voor het eerst het pand en ons appartement Keizergracht 702 getoond. Wij kregen haar instemming en daarna waren we te gast bij Ary & Elsberth t.g.v. Elsbeth's 50ste verjaardag in Café 'De Koevoet' in de Lindenstraat in de Jordaan. Hij had ± 20 echtparen uitgenodigd, die in het Westen van Nederland woonden. Het aangeboden eten was uitstekend in aanmerking nemend het grote aantal gasten. De zonen voerden sketches op en er werden veel toespraken gehouden. Het was een joyeuze avond. . We verlieten met moeder het feestgedruis kort na middennacht, die bij ons op de gracht bleef slapen.
De volgende dag bracht ik haar naar 's-Heer Hendrikskinderen in Zeeland, waar ik vader sterk vermagerd, maar weliswaar aan de betere hand na een zware longontsteking, aantrof.
Afgelopen zondag was het de laatste dag dat de eeuwenoude kastanjeboom nog op erf stond. De volgende dag zou deze markante boom omgekapt worden. Met het historisch besef dat ik jou heb gefotografeerd in de tuin van de Maliebaan onder een parasol bij de kastanjeboom, die er niet meer is, heb ik, van de oude vermoeide ziek reus, geheel aangetast door zwammen, nog een paar foto's gemaakt.
Alles gaat voorbij. Sneu omdat te constateren, maar zonder dat bestaat er ook niet het fenomeen van vernieuwing.
Van Floris ontvangen we fragmentarisch berichten en maken eruit op dat hij geniet. Hij vertoeft nu op Noord Sumatra bij het Toba-meer en eind van de maand hopen we hem vanuit het geciviliseerde Jakarta te spreken.
Ik stuur een kopie van mijn kattebelletje aan Jaap Aardse in Praag.
(die leiding geeft aan aan Philips Consumenten producten) naar aanleiding van de aanzegging dat er weer 5000 Philips employees op straat worden gezet. Wat een verdriet wordt er door (falend mangement`?) zo'n beslissing veroorzaakt. Ook stuur ik je een boeiend artikel over Max (waaldag) Beckmann, waarinstaat dat hij altijd geldzorgen had, enfin herkenbaar. "En plus' een artikel over Maya Picasso', die over de laatste jaren van haar vader informeert, dat hij expliciet erotische tekeningen maakte, maar nooit vulgair.
Dat doet mij denken aan de reclame eertijds van 'Milky Way'.
"Milky Way" is voedzaam, maar bederft de eetlust niet.
Ik heb nog voor uren stof, maar de plicht roept.
Ik heb veel aan je -en over je gedacht en blijf dat doen,
yfe jet Aadje
.
